od początku nie miało to najmniejszego sensu
słabe jestem ogniwo
wolę się do tego przyznać niż kryć w sobie...

Peregrina paloma imaginaria
que enerdeces los últimos amores
alma de luz, de música y de flores
peregrina paloma imaginaria.

Vuela sobre la roca solitaria
que baña el mar glacial de los dolores;
haya, a tu paso, un haz de resplandores,
sobre la adusta roca soliutaria...

Vuela sobre la roca solitaria,
peregrina paloma, ala de nieve
como divina hostia, ala tan leve

Como un copó de nieve, ala divina
copo de nieve, lirio, hostia, neblina,
peregrina paloma imaginaria...

Julia pokazala mi kiedys ten wiersz. Od tamtej pory pojawia sie zawsze, gdy jestem zbyt lekka, by chadzac po ziemi.
I zbyt ciezka, zeby mowic na glos.

tak Cię teraz widzę